همه چیز درباره ملنگوها-طوطی های طوق دار

بررسی اجمالی گونه ها

• نام‌های رایج: طوطی حلقه‌دار هندی، طوطی حلقه‌دار هندی، طوطی حلقه‌ای رز
• نام علمی: Psittacula krameri manillensis
• اندازه بزرگسالان: 16 اینچ طول شامل پرهای دم و 4 اونس وزن برای یک طوطی سایز متوسط
• امید به زندگی: 25 تا 30 سال؛ برخی از موارد تا 50 سال

خاستگاه و تاریخچه

ملنگو یک زیرگونه آسیایی از طوطی حلقه گل رز (Psittacula krameri) است. این یک طوطی آسیایی است که اصالتاً اهل سیلان است. در حال حاضر، شما می توانید آن را در بسیاری از نقاط آسیا، به ویژه هند و پاکستان پیدا کنید. همچنین در نواحی غربی و جنوبی سودان و خاورمیانه زندگی می کند.

در طبیعت، آنها در مناطق چوبی سبک و همچنین مناطق کشاورزی حومه زندگی می کنند. آنها در دسته های 100 تایی یا بیشتر سفر می کنند، بنابراین به گله ای بودن عادت دارند.

ملنگوها از 200 سال قبل از میلاد در اسارت نگهداری می شدند. در هند، پس از اینکه رهبران مذهبی توانایی خود را در تقلید زبان انسان به وضوح تشخیص دادند، آنها را موجودات مقدسی می دانستند. طوطی های طوقه ای که بسیار مورد توجه خانواده های سلطنتی ثروتمند هند بودند، در قفس های تزئینی نگهداری می شدند و به دلیل رنگ ها و حالت های جذابشان مورد تحسین قرار می گرفتند.

در طول دهه 1920، پرورش دهندگان شروع به پرورش این طوق داران کردند و با ظهور جهش های رنگی مختلف، محبوبیت این طوطی ها بیش از پیش شد. طوطی‌های حلقه‌دار هندی که اکنون به طور گسترده در تجارت حیوانات خانگی در دسترس هستند، همچنان به عنوان حیوانات خانگی محبوبیت فزاینده‌ای پیدا می‌کنند. اندازه نسبتا کوچک  نسبت به طوطی هایی مانند کاکائو ها و زیبای های آن‌ها به انتخاب مناسب برای بسیاری از صاحبان پرندگان کمک می‌کند.

​خلق و خوی

اگرچه رینگ گردنی هندی به خاطر تنبل بودن و تمرین سخت بودن شهرت دارد، اما اکثراً اینطور نیستند. از آنجایی که طوطی های قلمبه بسیار باهوش هستند، خیلی زود خسته می شوند و اگر احساس کنند مورد بی توجهی قرار گرفته اند، اغلب به جویدن و سایر رفتارهای مخرب متوسل می شوند.

آنها همچنین در دوران نوجوانی مرحله بلوف را پشت سر می گذارند که مدیریت آن برای برخی از مالکان دشوار است. این مرحله با پرخاشگری خفیف همراه است، اما این مرحله تنها چند هفته یا چند ماه طول می کشد.

به طور کلی، ملنگوهایی که اغلب و به اندازه کافی مراقبت می شوند دارای شخصیت های شیرین و جذاب هستند. صدای آنها تقریباً خنده دار است، زیرا بسیار بلند و در عین حال ملایم است. همچنین متوجه خواهید شد که آنها در هشدار دادن به شما در مورد خطر عالی هستند، غریزه ای وحشی که با تماس های بلند همراه است.

آنها شهرت زیادی برای مهربان بودن ندارند، اگرچه طوطی ماده تمایل دارند پیوند قوی تری با صاحبان ایجاد کنند در حالی که طوطی های نر راحت تر هستند. آنها عموماً پرنده ای کم نگهداری هستند. اگر واقعا چنین چیزی وجود دارد. علیرغم شخصیت‌های دوری‌شان، آنها به زمان و توجه زیادی نیاز دارند.

​گفتار و آواز

ملنگو، یکی از بهترین پرندگان سخنگو در میان گونه های اهلی است. آنها معمولاً می توانند از 8 ماهگی تا 1 سالگی شروع به صحبت کنند و می توانند بیش از 200 کلمه را یاد بگیرند. این پرنده می تواند از سطح متوسط صحبت کردن تا فریاد زدن یا جیغ زدن متغیر باشد، اما عموماً به دلیل هوش و یادگیری سریع خود به عنوان سخنگو های خوب شناخته می شوند.

​رنگ ها و علائم طوطی یقه حلقه ای هندی

طوطی های طوق دار در رنگ‌های مختلف از زرد روشن، سبز و آبی گرفته تا آلبینو، دارچینی و لوتینو موجود هستند. اگرچه جهش های رنگی رایج هستند، اما رنگ معمولی این گونه سبز لیمویی روشن با پرهای دم آبی و زرد زیر بال ها است.

آنها به عنوان یک گونه دو شکل شناخته می شوند، به این معنی که رنگ ها و نشانه های آن می تواند جنسیت پرنده را تعیین کند. نرها دارای منقار قرمز تیره، خطوط سیاه روی صورت و سه نوار رنگی دور گردن خود هستند. حلقه سیاه در حدود 18 ماهگی ایجاد می شود و حلقه های آبی و صورتی تا 3 سالگی ظاهر می شوند. ماده ها، در عین زیبایی که هنوز دارند، فاقد نوارهای صورت و یقه هستند، اگرچه برخی از آنها کمی تیره رنگ را در اطراف گردن خود نشان می دهند.

​

مراقبت از ملنگو

با توجه، رفتار و عشق کافی، یک طوطی بند انگشتی هندی می تواند به سرعت به یک همراه و عضو محبوب خانواده تبدیل شود. آنها از یادگیری چیزهای جدید لذت می برند و به طور استثنایی با مالکانی که می خواهند هوش آنها را به چالش بکشند مهارت دارند. این یکی از دلایلی است که آنها واژگان بزرگی را توسعه می دهند و در حقه های پرنده عالی هستند.

اگر متوجه رفتار پرخاشگرانه شدید، بهتر است از سرزنش خودداری کنید، زیرا پرنده می تواند مادام العمر از انسان ترس داشته باشد. بهترین راه برای رفتار با این پرنده نادیده گرفتن رفتار بد و استفاده از تقویت مثبت برای رفتار خوب است.

قفس این پرنده باید بزرگتر از آن چیزی باشد که انتظار دارید. باید دم بلند خود را در خود جای دهد و به پرنده اجازه دهد وقتی شما در اطراف نیستید بپرد و بازی کند. اطمینان حاصل کنید که فاصله میله ها به اندازه کافی بزرگ نیست که آنها بتوانند در آن گیر کنند یا از آن فرار کنند. اندازه ایده آل فاصله 1/2 اینچ تا 5/8 اینچ است.

کاسه آب و غذا را هر روز، نیمکت ها و اسباب بازی ها را هر هفته و کفی را هر ماه تمیز کنید.بهتر است در مقاطعی هم ضدعفونی کنید.

​
مشکلات رایج سلامتی

در حالی که ملنگو به طور کلی به عنوان یک پرنده خانگی سالم شناخته می شود، آنها مستعد ابتلا به بیماری های رایج مانند پسیتاکوز، پلیوماویروس، آسپرژیلوزیس و تعدادی از عفونت های باکتریایی هستند. اگر این پرنده بی حوصله باشد، برای مدت طولانی تنها بماند یا افسرده باشد، ممکن است به رفتارهای خود تخریبی مانند کندن پر روی بیاورد.

​
رژیم غذایی و تغذیه

ملنگوها معمولاً با رژیم غذایی از میوه‌ها، سبزیجات، آجیل، انواع توت‌ها و دانه‌ها تغذیه می‌شوند. آنها همچنین از شهد گل ها و خود گل ها لذت می برند.

در حالی که اکثر دامپزشکان موافق هستند که بهترین کار برای پرندگان خانگی این است که از یک رژیم غذایی متعادل از نظر تغذیه ای پلت شده استفاده کنند، یک ملنگو از انواع میوه ها و سبزیجات در رژیم غذایی آنها قدردانی می کند. سبزی‌ها و سبزیجات برگ‌دار برای هر طوطی همراه برای حفظ یک رژیم غذایی سالم ضروری هستند و طوطی طوطی هندی نیز از این قاعده مستثنی نیست. آنها همچنین می توانند غذای پخته شده سالمی که شما می خورید بخورند و به ویژه مرغ را دوست دارند، اگرچه لوبیا، غلات و برنج نیز قابل قبول است. با این حال، آووکادو، ریواس، شکلات و سایر غذاهای رایج برای پرندگان سمی هستند، پس مراقب باشید.

برخی از صاحبان ملنگو متوجه می شوند که اگر برای پرنده دانه و پلت را مخلوط کنیم پلت ها باقی می ماند. به نظر می رسد این پرندگان کمتر به پلت ها علاقه نشان می دهند. اگر متوجه شدید که اینطور است، پلت ها و دانه ها را به طور جداگانه ارائه دهید و آنها را در یک برنامه منظم بچرخانید. در این صورت آنها به سمت پلت ها هم می آیند. به عنوان یک قانون کلی، با ارائه روزانه 1/4 فنجان پلت و 1/4 فنجان میوه و سبزیجات به پرنده خود شروع کنید. در صورت نیاز مقدار را افزایش دهید. برای جلوگیری از فاسد شدن، غذاهای نخورده را از قفس خارج کنید.

مانند همه پرندگان، ظروف غذا و آب باید روزانه خالی، تمیز و دوباره پر شوند تا خطر رشد باکتری و عفونت کاهش یابد.

​ورزش

طوطی ها پرندگان بسیار فعالی هستند. مانند بسیاری از گونه های پرندگان دیگر، ایده خوبی است که یک منطقه امن برای بازی حیوان خانگی داشته باشید تا بتوانند به مدت حداقل 3 ساعت در روز از قفس خارج شده و بال بزنند.

ملنگوها همچنین دارای عضلات فک قوی هستند. عاقلانه است که مجموعه‌ای از اسباب‌بازی‌های جویدنی، سوف‌ها و لوازم جانبی قفس را تهیه کنید، بنابراین احتمال کمتری وجود دارد که پرنده چیزی با ارزش یا خطرناک را بجود. این گونه ها از پازل ها و هر اسباب بازی پیچیده ای که می توانید پیدا کنید، لذت می برد، که باید به مشغول نگه داشتن پرنده نیز کمک کند.

برای حمام حداقل هفتگی آنها نیز برنامه ریزی کنید و یک ظرف آب برای حمام کردن، دوست پردار خود در نظر بگیرید.